Hoogsensitiviteit als kracht

Achterom kijkend vielen alle puzzelstukjes van mijn leven op hun plaats. Waarom ik me als kind al graag terugtrok in mijn eigen wereldje. Waarom ik niet van drukke feestjes houd. Veel sneller overprikkeld en vermoeid raak dan een ander. Waarom ik hersteltijd nodig heb, graag in de natuur ben. Waarom ik zo heftig geraakt kan worden door kleine dingen, zo snel ontroerd ben. Nu snap ik het. Voor dat inzicht was wel een burn-out nodig. Jarenlang runde ik m’n eigen bureau voor secretariële ondersteuning. Ik had een aantal grote opdrachtgevers, werkte fullspeed en kreeg ’t zo druk dat er medewerkers nodig waren. Het voelde alsof ik werd geleefd. Toen ik daar in 2000 – letterlijk - ziek van werd, zei mijn psycholoog: ‘Ja, maar jij bent ook een HSP’er, een Hoog Sensitief Persoon.’ Waarop ik hem verbaasd vroeg: ‘Goh, is dat érg?’ Ik had er nooit van gehoord.
Hooggevoeligheid is geen handicap. Wél een karaktereigenschap waar je mee te dealen hebt, het is niet iets wat weer over gaat. Je bent vatbaarder voor indrukken en prikkels van buitenaf.

Na m’n burn-out en het herstel groeide bij mij de overtuiging dat ik iets moest met die hooggevoeligheid. Na de opleiding coaching en counseling heb ik de opleiding tot HSP Begeleider gevolgd. Dat was een keuze vanuit mijn hart.
Mensen ervaren hun hoogsensitiviteit vaak als een last. Ik help hen van deze ‘last’ hun ‘kracht’ te maken, minder in hun hoofd te zitten en meer naar hun hart te luisteren. HSP’ers vinden bij mij herkenning en erkenning.
De keuze om mijn hart te volgen heeft mijn leven compleet veranderd. Ik zit beter in m’n vel, ben veel gelukkiger.